Συνέντευξη ‘VeeGee’ ft. AK Rastou (local state)

Απείθαρχος: VeeGee καλησπέρα και καλωσήλθες!
VeeGee: Καλώς σας βρήκα αλάνια! Ευχαριστώ για την πρόσκληση τον Απείθαρχο Πιστό και τον Νίκο.
Απείθαρχος: VeeGee, ονομασία?
VeeGee: Είναι πολλών μηνών προσπάθεια για να ξεχωρίσουμε ένα όνομα. Έχει να κάνει με το Βαγγέλης (το όνομά μου) και προέκυψε τελικά ένα ξημέρωμα που ήμουν χάλια και είπα τελικά να το τιμήσω.

Nick Maza: Πότε κυκλοφόρησε το προσωπικό σου album με τίτλο ‘’GROOT THE FIRST’’?
VeeGee: Το άλμπουμ κυκλοφόρησε 11 του μήνα (σ.σ. Φεβρουαρίου 2020) και είναι μια δύσκολη προσπάθεια 8 – 9 μηνών, ένας Γολγοθάς θα έλεγα, μπορώ να καταλάβω δηλαδή όσους ασχολούνται με την hip hop κουλτούρα, με την μουσική και γράφουνε, ότι ζορίζονται, γιατί θέλει πολύ ατομικό τρέξιμο, θέλει βοήθεια και πάλι καλά είχα τα αδέρφια μου, τους Local State, που στηρίξανε πολύ ψυχολογικά.
Απείθαρχος: Γιατί η ονομασία ‘’GROOT THE FIRST’’?
VeeGee: Το όνομα του δίσκου είναι από τον σκύλο μου τον Groot… Έχω μια εμμονή με το σκυλί μου και πιστεύω ότι είμαστε όλοι λίγο σκυλιά και το λέει και ο δίσκος από μόνος του.

Απείθαρχος: Γενικά με τι ψυχολογία γράφεις και ποιο ή ποια είναι τα στοιχεία που σε εμπνέουν?
VeeGee: Πιστεύω ότι αυτό θα έπρεπε να είναι δεδομένο για πολλούς, βασικά για όλους, ότι γράφεις την αλήθεια που έχεις μέσα σου, τα βιώματά σου, τις εμπειρίες σου. Θεωρώ απαράδεκτο να γράφει κάποιος ψέματα, γιατί η σελίδα αντικατοπτρίζει τον εαυτό σου, ο λόγος σου είναι κάτι που πρέπει να στηρίζεις όπως τα παντελόνια σου.
AK Rastou: Το θέμα είναι ότι έχει ξεφύγει λίγο η όλη κατάσταση, θέμα ήχου, Mainstream, trap, κτλ. Όλοι «βαφτίζουν» αυτό που κάνουν ως ραπ, αλλά στο ραπ πρέπει το Α και το Ω να είναι η αλήθεια και δεν γίνεται αυτό στην Ελλάδα. Εντάξει, όλοι μας είμαστε άντρες, θέλουμε λεφτά, γυναίκες, αμάξια … Οκ. Απλά να είμαστε λίγο ρεαλιστές, να πατάμε λίγο στην πραγματικότητα. Δεν γίνεται 20 χρονών να μου λες «Εγώ είμαι μες στη Lambo με γραμμές και κ@λους» και τέτοια…Άραξε φίλε… Όταν πας σε μια ηλικία, με μια πορεία στη μουσική και έχεις καθιερωθεί, να βγεις, να το πεις και θα σε παραδεχτούμε και όλοι. Μην μου τα λες όμως από πριν…Έχω δει θηρία με χρόνια στην μουσική να γυρίζουν έξω και ποτέ δεν είναι με Lambo…
Nick Maza: Σε τί φάση ήσουν όταν έγραψες το album σου?
VeeGee: Οι Local State, που είναι αδέρφια μου και συνεπάγομαι και εγώ μέσα σ’ αυτούς, είχανε κάνει ήδη 1-2 χρόνια δουλειές, το είχανε τρέξει, είχανε δει πως είναι η φάση…Εγώ, από πιτσιρικάς, το είχα το ερέθισμα της «μαύρης» μουσικής, πρώτα με rock, hard rock, heavy metal, μετά rap, hip hop και κόλλησα εκεί. Είμαι λίγο απόλυτος μουσικά και δεν το θεωρώ καλό, αλλά ο καθένας όπως βολεύεται.. Στο album έγραψα την αλήθεια μου, όλη την κ@ύλα μου και όλη την κούραση, τα ζόρια, τις δυσκολίες που βρήκα τα αποτύπωσα πάνω στο χαρτί. Από την μέρα που βγήκε το album νιώθω πως έχει φύγει ένα βάρος από πάνω μου, γιατί ήθελα να είναι κάτι αληθινό και να μην κοροϊδεύω τον εαυτό μου.

Απείθαρχος: Πες μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σου. Που γεννήθηκες και που μεγάλωσες?
VeeGee: Είμαι γέννημα θρέμμα Γουδί, μεγαλωμένος εκεί, παλιοσχολείτες, αλήτες (με την καλή έννοια)…Είναι η γειτονιά μας αυτή, είναι και οι ρίζες μου εκεί.
Nick Maza: Τι εστί HIP HOP για σένα?
VeeGee: To hip hop για μένα δηλώνει και εξυμνεί την διαφορετικότητα, την αγάπη, την ενότητα και την στήριξη. Για μένα, από τα 11 μου, που μπήκα σε αυτό το τριπάκι να ακούσω, ξυπνάω και κοιμάμαι ακούγοντας hip hop και rap. Παθιάζομαι με αυτό, μέχρι και ξυπνητήρι, ήχο κλήσης και όταν μπαίνεις σπίτι σου το μεσημέρι, που δεν πρέπει να κάνεις φασαρία, εγώ τέρμα την ένταση και χορός. Και αλήθεια. Κυρίως αλήθεια. Αυτό είναι που εκτιμάται κιόλας και εγώ αυτό βλέπω έξω τριγύρω. Αυτό είναι για μένα.
ΑΚ Rastou: Είμαι ο ΑΚ Rastou, Alex για πολλούς ή Αλέξανδρος. Για μένα το hip hop είναι η ζωή μου όλη. Εγώ μεγάλωσα στην επαρχία και ήρθα 18 χρονών στην Αθήνα, το 2013 με 2014, εκεί κοντά. Ήμουν στην επαρχία, στην Άρτα και τα πράγματα σαφώς ήταν πολύ διαφορετικά εκεί, απ’ ότι εδώ στην πρωτεύουσα. Εν έτη 2005, ενώ ήμουν 10 χρονών και ο αδερφός μου μου έδινε να ακούσω και με έβαζε στο κύμα, το ένιωθα πολύ από μέσα μου. Το hip hop πρέπει να είναι αλληλεγγύη, στήριγμα και τα θεμέλια γι’ αυτόν που το κάνει, καθώς και για τον ακροατή, που είναι η ζωή του στην ουσία. Θέλουμε αλήθεια εδώ πέρα.

Απείθαρχος: Στίχοι ή μουσική? Τι μετράει παραπάνω για ένα πετυχημένο track?
ΑΚ Rastou: Εγώ νομίζω ότι μετράει ο λυρισμός, οι στίχοι, περισσότερο, αλλά σε συνδυασμό με τον ρυθμό και να πιάνεις το ύφος. Να δίνεις στον ακροατή να καταλάβει τα skills σου, ότι πατάς σωστά. Οι περισσότεροι σήμερα θέλουν βοηθήματα , γι’ αυτό δεν μπορούν να στηρίξουν ένα freestyle ή και ένα trap κομμάτι.
Απείθαρχος: Πέρα από το hip hop, ακούς κάποιο άλλο είδος μουσικής και ποιο είναι αυτό?
VeeGee: Λοιπόν, ακούω λίγο τζαζ, λίγο έντεχνο ελληνικό, επειδή χρειάζεται, μερικές φορές, λίγο ροκ, αλλά πιο πολύ είμαι επικεντρωμένος στο hip hop. Όταν ανοίξω να ακούσω μουσική, θα μπει πάντα ραπ ή hip hop.
Απείθαρχος: Θα έκανες συνεργασία με κάποιον καλλιτέχνη άλλου είδους? Αν ναι, με ποιον ή ποιους?
VeeGee: Θα έκανα μόνο με κάτι έντεχνο και παραγωγικά, δηλαδή να βάλω κάποιο άλλο είδος μουσικής στο ραπ μου, δεν θα το έκανα, αλλά παραγωγικά θα το έκανα με τα χίλια. Είναι πολύ ωραίο να ενώνεις τη μουσική με ζωντανά όργανα και να φτιάνεις το παραγωγικό κομμάτι.
AK Rastou: Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ με ποιον θα ήθελα, από άλλη φάση, να έκανα ή να κάνουμε συμμετοχή ή κάποια συνεργασία, αλλά έχω σκεφτεί με πολλών ειδών μουσική να εργαστώ πάνω σ’ αυτό, ξέρεις, τα γραπτά μου, το ρυθμό μου, τα πάντα. Θα δούμε στο μέλλον, γιατί προς το παρόν είμαστε στο αγνό ραπ.
Nick Maza: Βλέπουμε πως οι νεαρότεροι ράπερς παίζουν περισσότερο με singles/clips, ενώ οι παλιότεροι με ολοκληρωμένα άλμπουμ. Τι είναι αυτό που γουστάρεις περισσότερο στη διαδικασία που έχει η δημιουργία ενός άλμπουμ?
VeeGee: Κατ’ αρχάς να πω, όπως είπα και πριν ότι η μουσική δεν είναι μόνο: παίρνω από έναν άκυρο μια παραγωγή και κάθομαι και γράφω. Εγώ από όποιον πήρα τον έζησα πρώτα σαν άνθρωπο και, αυτό που μου έδωσε, αυτό που μου «έφτιαξε» μου έβγαλε το συναίσθημα να γράψω κάτι. Πιστεύω ότι πιο πολύ μετράει η αρμονία των ανθρώπων, αν ταιριάζεις με τον άλλο να κάνεις μουσική. Όσον αφορά το LP, γουστάρω πολύ την «παλιά σχολή», δεν γουστάρω νέα φάση, νέα εποχή. Είμαι πιο πολύ του oldschool, ακολούθησα αυτά που έχω δει από παιδί, από τους παιδικούς μου ήρωες της ραπ σκηνής, είτε εξωτερικού είτε Ελλάδας και είδα ότι, σημασία δεν έχει να βγάλεις ένα κομμάτι. Σημασία έχει, μέσα σε ένα δίσκο, να δείξεις τα συναισθήματά σου και τη γνώμη σου, για όλα τα παρελκόμενα της κοινωνίας. Ο δίσκος θα σου δείξει ποιος είναι ο άλλος, ενώ ένα single κομμάτι δεν θα σου δείξει.
AK Rastou: Εννοείται. Δεν είναι ότι παίζουμε πιάνο ή ότι παίζω ακορντεόν και μπορούν να μας στήσουν κάπου, να μας βάλουν μια σελίδα με δέκα νότες και να παίξουμε. Για να κάνουμε μαζί μουσική θέλει σαφώς κάτι πιο βαθύ, ένα δέσιμο, μια χημεία.
Απείθαρχος: Πιστεύεις ότι το hip hop θάβεται ή ζωντανεύει?
VeeGee: Ζωντανεύει.
AK Rastou: Ζωντανεύει επίσης, αλλά πρέπει να δώσουμε σημασία στο κακέκτυπο ραπ. Δεν πρέπει να το αφήνουμε να επιδρά και να κάνουνε κάποιοι φάση, πατώντας επί πτωμάτων. Να μας πούνε τι δηλαδή? Εγώ το ραπ το αγαπάω αγνό και, όχι με αληθοφάνεια, αλλά με αλήθεια.

Nick Maza: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου αργότερα? Ας πούμε σε πέντε χρόνια.
VeeGee: Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω φτάσει μέχρι εκείνο το σημείο. Δεν θέλω να ονειροπολώ τόσο πολύ, γιατί θα είναι απότομη η πτώση. Σίγουρα ένα όνειρο υπάρχει, αλλά εμένα μου φτάνει που κάνουμε live και βλέπω όλους τους δικούς μου από κάτω. Όσοι και αν είναι, μου φτάνει που με νιώθουν.
Απείθαρχος: Αυτή την περίοδο σε τι φάση σε πετυχαίνουμε ως προς την μουσική? Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο? Κάποιο live?
VeeGee: Σαν Local State, θα βγούνε δύο EP, ένα με καινούριο ήχο και ένα με παλιό. Με αυτά, θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να τα κάνουμε όλα, ότι είμαστε έτοιμοι για όλα και ότι μπορούμε να πατήσουμε παντού. Είμαι στα σκαριά των κανονισμάτων για live, κανονίζω σε κανένα δίμηνο να κάνω την παρουσίαση δίσκου. Ακριβή τοποθεσία δεν ξέρω, αλλά ξέρω ότι θα του «βάλουμε φωτιά» του κτιρίου.
Απείθαρχος: Ευχαριστούμε πολύ VeeGee και AK Rastou!